Powrót

Walka z tyfusem


2024-01-19

Kiedy Obarecki zdecydował się pojechać do pobliskiej wsi, aby leczyć chorą, nie sądził, że zobaczy tam swoją dawną miłość. Z rozpaczy, jaka go dopadła, kazał jechać śmiałkowi po lek, aby choć trochę pomóc Stanisławie. Jednak, kiedy minął ustalony czas, a śmiałek długo nie wracał, on sam postanowił wrócić do Obrzydłówka po apteczkę.

W południe, będąc już w pobliskiej wsi, pobiegł do ukochanej, aby podać jej lek. Kiedy wszedł do jej pokoju, zastał ją bladą i nadal śpiącą. Jej stan znacznie się pogorszył. Na to, że jeszcze żyła, wskazywał jedynie przerwany i z każdą chwilą coraz płytszy oddech kobiety. Przerażony Obarecki, widząc w jakim stanie jest Stanisława, nie zwlekał długo i niemal od razu podał jej lek.

Trwał dzielnie przy niej, nie zwracając już uwagi na niekontrolowanie płynące z jego oczu łzy, a w duchu modlił się, aby lekarstwa zadziałały. Przez cały czas opiekował się nią. Z Obrzydłówka zabrał też trochę najpotrzebniejszych rzeczy. Stwierdził, że kilka ubrań i innych lekarstw mu wystarczą do czasu, aż kobieta wyzdrowieje.

Tak minął pierwszy tydzień Obareckiego. Ciągle siedział przy ukochanej i podawał jej leki, nie zwracając uwagi na głód. Po drugim tygodniu zauważył znaczną poprawę u Stanisławy. Jej oddech uspokoił się, a twarz nie była już tak blada jak wcześniej. W końcu pewnego dnia otworzyła na dłużej oczy i rozpoznała siedzącego obok na fotelu mężczyznę. Ona także nie sądziła, że jeszcze kiedyś go spotka, jednak była szczęśliwa z tego powodu. Wzruszona zamieniła z nim kilka słów i znowu zapadła w długi sen.

Po miesiącu leczenia Stanisława była już zdrowa. Cały czas dzielnie przyjmowała leki i wyzdrowiała. Obarecki uznał to jako znak i postanowił wykorzystać drugą szansę, jaką dostał od losu i ponownie oświadczył się kobiecie.

Zdecydowali się na symboliczny ślub w małym kościele w Obrzydłówku. Pojawiło się tam tylko kilka osób z przeszłości pary młodej. Po ceremonii nie chcieli hucznie świętować, więc jak gdyby nigdy nic wrócili do domu i rozpoczęli swoje wspólne życie.




Laura Chałupka - klasa 8a

opiekun: Agata Mazur