"Trzej muszkieterowie"
Odkąd pamiętam interesowałam się czytaniem książek. Chwile, gdy byłam nimi pochłonięta sprawiały, że zapominałam o rzeczach i sprawach dla mnie trudnych. Cały świat przestawał istnieć, byłam tylko ja i książka. Byłam w innym świecie, miejscu, wśród innych ludzi. Nawiasem mówiąc, gdy nadarzyła się okazja, chętnie po nie sięgałam.
Moją ostatnią powieścią, którą przeczytałam była powieść "Trzej muszkieterowie" Aleksandra Dumasa. Jest to trylogia, która opowiada o przygodach czterech przyjaciół, czterech muszkieterów. Nazywali się Atos, Portos, Aramis oraz d'Aartagnan. Na początek wydawana była odcinkowo we francuskim dzienniku od marca do lipca 1844 roku. Szybko zyskała wielbicieli na całym świecie. Stała się ikoną, która spopularyzowała typ powieści historyczno-przygodowej, zwanej także powieścią płaszcza i szpady.
"Trzej Muszkieterowie" to mój ulubiony rodzaj powieści, dzięki czemu szybko weszłam w fabułę i z łatwością przychodziło mi czytanie jej. Jestem osobą młodą, zainteresowały mnie wątki przygodowe, a tego w niej zdecydowanie nie brak. Bohaterowie wyruszają często w dalekie podróże, w trakcie których przeżywają wiele przygód. Są to zazwyczaj pojedynki lub po prostu bijatyki. Ukazane są intrygi, a wydarzenia często kończą się dramatycznie. Muszkieterowie zawsze starają się wyjść na cało z beznadziejnych sytuacji. Ich czyny są heroiczne, a oni sami wykazują się wielką odwagą. Nie jest dla nich problemem, by narazić swoje życie dla uratowania drugiego. Jest to dla nich wręcz wielki honor. Wiele osób mogłoby brać przykład z naszych bohaterów. W dzisiejszych czasach pomoc innym to wielka rzadkość. Odwracamy wzrok, chowamy głowę w piasek, gdy dzieje się zło na świecie, gdy cierpią ludzie.
Kolejny wątek, który warto poruszyć, jest ukazana w powieści męska przyjaźń. Często sami jesteśmy w grupce bliskich znajomych. Czy potrafiliby oni jednak oddać za nas życie? Stawić się za nami w trudnej sytuacji? Przyjaźń naszych bohaterów była bezgraniczna. Trzymali się zawołania: ,, Jeden za wszystkich - wszyscy za jednego''. Problemy przestawały mieć znaczenie, gdy byli razem. Znikały tak szybko jak po burzy wychodzi słońce, jak po mrocznej nocy nastaje poranek. Czas, wydarzenia, źli ludzie nie zdołali jej zakłócić. Razem przeżywali wiele przygód, walczyli w imię dobra. Dobrze czuli się w swoim towarzystwie. Ich znajomość zaczęła się bardzo ciekawie, bowiem d'Artagnan stoczył pojedynek z Atosem, pokonali razem straż. Połączyła ich doskonała technika władania bronią oraz zamiłowanie do walki. W życiu bywa także przewrotnie, nie zawsze wszystko się dobrze układa. Bywały sytuacje, w których siła ich przyjaźni była testowana przez los.
W książce pojawiały się rzeczy fantastyczne, cudowne. Jednym z nich była maść, która potrafiła uleczyć każdą ranę. Przepis na nią dostał d'Artagnan od swojej mamy. Bardzo mnie ona zainteresowała. Muszkieterowie mający ją w kieszeni nie musieliby martwić się o poważne obrażenia.
Dla wielbicieli romantyzmu, również coś się znajdzie. Opisane zostają zaloty d'Artagnana do Milady Winter. Młodzieniec, aby się do niej zbliżyć wykorzystuje i uwodzi jej służącą. Ich historia nie kończy się szczęśliwie. Milady ma serce zimne jak lód i jest zła, nie zależy jej na d'Artagnanie. Jak sami mówią ,,Miłość to najbardziej egoistyczna ze wszystkich namiętności''.
Starsi odbiorcy również będą zadowoleni, bowiem jest to także powieść historyczna. Książka jest oparta na faktach autentycznych. Historia wplata się w rzeczywisty czas, wydarzenia i miejsca średniowiecznej Francji, którą panuje Luis XIII. Inspiracją do powstania dzieła Dumasa były ,,Pamiętniki pana d'Artagnana, kapitana - porucznika pierwszej kompanii muszkieterów Jego Królewskiej Mości'', która została wydana w 1700 roku przez Gatiena de Courtilza.
Książka ma przyjemną fabułę, bardzo mi się podobała. Z czystym sumieniem mogę ją polecić. Muszkieterów kojarzyłam tylko z bajek i filmów familijnych. Ich bohaterowie potrafili latać, mieli kolorowe stroje. Krajobraz był malowniczy, a zwierzęta potrafiły mówić. To, co łączy książkę z fikcyjną bajką dla dzieci, to niesienie pomocy, która jest zdecydowanie głównym przekazem. Powieść Dumasa to powieść dla starszych i młodszych czytelników. Każdy znajdzie wątek, który będzie dla niego interesujący. Chętnie w wolnym czasie wrócę do "Trzech muszkieterów". Podczas leniwej niedzieli obejrzę film z 2011 roku w reżyserii Paula W.S. Andersona. Jest to kolejna ekranizacja powieści Aleksandra Dumasa.
Laura Chałupka
