---

Uczniowie klasy 1b podzieli się na zespoły dwuosobowe. Zadaniem dzieci było stworzenie własnych gier matematycznych. Wykonanie i zasady gry zależały od ich indywidualnych pomysłów.

Zabawy z dziećmi w konstruowanie gier, a następnie wspólne ich rozgrywanie, jest to jeden ze sposobów wspomagania rozwoju umysłowego dzieci, a szczególnie doskonalenie umiejętności matematycznych i logicznego myślenia. Wczesna stymulacja w tym zakresie daje bardzo dobre efekty: rozszerzają się możliwości umysłowe dziecka i można łatwo kształtować matematyczne ukierunkowanie jego umysłu.

Ważna jest także odporność emocjonalna czyli zdolność do rozumnego kierowania swym zachowaniem w sytuacjach napięć i wymagających wysiłku umysłowego. Do kształtowania odporności emocjonalnej dziecka doskonale nadają się gry, ale pod warunkiem, że dziecko będzie potrafiło grę zbudować, a potem zechce w nią zagrać.

Konstruowanie i rozgrywanie gier jest na tyle atrakcyjne, że dziecko będzie starało się wytrwać do końca, chociaż musi zdobyć się na określony wysiłek intelektualny. Gra i dążenie do wygranej wywołuje zawsze spore emocje. Będą one jednak na miarę możliwości dziecka, kiedy  samo tę grę opracowało.

Konstruowanie gry i jej rozegranie – jest dobrą okazją do rozwijania zdolności do rozumnego zachowania się w sytuacjach pełnych ujemnych emocji. Można przy tym wzmocnić dziecięcą odporność tak, aby mimo przeżywanych napięć, długo zachowywało jasność i precyzję rozumowania.

Bardzo ważne jest także rozwijanie umiejętności interpersonalnych – by dzieci umiały współpracować z rówieśnikami. Rozgrywanie gier daje takie możliwości – gdy dzieci uzgadniają wzajemnie obowiązujące reguły i respektują je w trakcie gry.

Konstruowanie gier służy wzmacnianiu potencjału twórczego dziecka, aby mogło ono śmiało projektować i wytrwale realizować swoje pomysły.

Krystyna Nycz