Powrót

Wyspa mojej siostry


2020-03-10

 

Katarzyna Ryrych

„Wyspa mojej siostry”

     Okładka tej powieści zachęca do jej przeczytania. W otoczeniu zieleni przyrody, kwiatów, owoców, motyli, ptaków i zwierząt widać dziewczynkę o ujmującym spojrzeniu i rudych włosach zaplecionych w dwa warkocze. Kokardki na ich końcach są niebieskie. To ulubiony kolor Pipi, dziewczynki z okładki, więc wszystkie sukienki, spódniczki i koszulki ma niebieskie. Jej oczy są jasnoniebieskie. Takie imię dała jej młodsza siostra Marysia. Pipi  jest inna niż dzieci w jej wieku. Nie umie czytać ani pisać, niewyraźnie wypowiada wyrazy, a jej język rozumieją tylko najbliżsi. Pipi jest dobra, uczuciowa, radzi sobie doskonale z krojeniem warzyw, lubi gotować, ma fotograficzną  pamięć, zna wiele kulinarnych przepisów i wszystkie wierszyki, których uczy się Marysia, dla Pipi - Mysia. Z natury jest pogodna, bardzo kocha siostrę i tatę. Lubi, gdy świat wokół niej jest uporządkowany, obowiązują w nim  rytuały, wszystko jest na swoim miejscu,  bo zmiany wywołują w niej niepokój i strach, czasem agresję. Jesteśmy z Mysią, narratorką powieści, towarzyszymy jej od chwili, gdy dziewczynka jest uczennicą pierwszej klasy. Czas mija. Mysia dojrzewa, nie jest już małą dziewczynką i uświadamia sobie, mówiąc: „…ja i Pipi żyjemy w dwóch różnych światach. Zupełniej jakby na wielkim oceanie znajdowały się dwie wyspy – na jednej z nich byłam ja, na drugiej Pipi. Moją wyspę oczywiście zamieszkiwało jeszcze wiele innych osób – moi koledzy i koleżanki ze szkoły, ale na wyspie Pipi nie dostrzegłam jak dotąd nikogo.” Mysia jest kochającą siostrą, ma dla niej zawsze otwarte serce i bardzo przeżywa to, że czasem ludzie na ulicy, czy dzieci na podwórku okazują jej niechęć, niezrozumienie i używają wobec niej słów, które dotkliwie ranią. Wtedy bez wahania staje w jej obronie. Pipi odwzajemnia uczucia. Na szesnaste urodziny Mysia dostaje od niej własnoręcznie wypleciony wiklinowy koszyk przewiązany niebieską wstążką.  

          Katarzyna Ryrych  przejmująco ukazała wzajemną więź obu sióstr i emocjonalnie  przedstawiła trudne sytuacje, jakie rodzinie przyniosło życie z niepełnosprawnym dzieckiem. Mysia nie jest jednak sama, ma Pipi, troskliwego tatę, Ankę – najlepszą przyjaciółkę i … Karola. Książka nie pozwala pozostać obojętnym, losy bohaterów nas przejmują i czasem wywołują głębokie wzruszenie.

„Wyspa mojej siostry” Katarzyny Ryrych zdobyła I  nagrodę w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren.



                                                                                                    Bogusława Szczupak